België en Belgen...in de ogen van Nederlanders
Het “dichtstbijzijnde” buurland van Nederland is België. De historische banden tussen beide landen zijn nog steeds in leven.
De meeste Nederlanders zien België als een deel van de Lage Landen, in feite dus als iets wat eigenlijk van “ons” is. De Belg zelf wordt door de gemiddelde Hollander gezien als een soort jonger en dommer broertje, maar toch als een echt lid van de familie. België is ook het enige land ter wereld waar men uitvoerig discussieert over het nut van het bestaan van... België. Om heel eerlijk te zijn bestaat België niet echt. De Belgen maken zelf grappen dat ze niet in België wonen, maar in het gebied tussen Frankrijk en Nederland. In 2008 is het land zelfs bijna uit elkaar gevallen doordat de federale regering gewoonweg ophield met functioneren. België is hiermee dan ook het beste voorbeeld van hetgeen dat een land makkelijk zonder een centrale regering kan functioneren. Dit is mogelijk omdat het land niet een federale regering kent maar ook meerdere regionale regeringen en parlementen.
Een doorsnee Belg toont weinig interesse in hetgeen wat er in een naburig dorp gebeurt en weet meestal niet eens hoeveel en welke regeringen in zijn land actief zijn. Zodra er dus een regering valt, blijven er nog voldoende andere instanties over – geen probleem dus, denkt de Belg op zo’n moment. België als land zijnde wordt door de politiek gevormd, maar de inwoners tonen weinig interesse in een federale staat. Nog een voorbeeld? In de Waalse stad Liège wordt op 14 juli de Franse nationale feestdag gevierd, dit terwijl de nationale feestdag van België officieel op 21 juli plaatsvindt.
België lijkt een beetje op een oud echtpaar welk graag uit elkaar wil gaan, maar geen beslissing over hun scheiding durft te nemen.
De grote verschillen tussen het Franstalige Wallonië en het Nederlandstalige Vlaanderen zijn in bijna alle aspecten van het publieke leven te merken. De inwoners van Vlaanderen zijn altijd aan het klagen dat ze het “arme” Wallonië moeten onderhouden (net of dit een compleet ander land zou zijn). Een politieke crisis in België is niets bijzonders, dit ziet men als is een normale situatie welke veroorzaakt wordt door de grote meningsverschillen tussen de politieke partijen in beide gewesten, die niet tot consensus kunnen komen.
Van de andere kant is België een belangrijke speler in de internationale politiek. Alle grote Europese instanties maken dankbaar gebruik van de Belgische gastvrijheid. “ In Brussel heeft men gedebatteerd, Brussel zegt, in Brussel heeft men besloten...” maakt toch veel indruk en zorgt voor internationale erkenning.
Maar hoe ziet België er werkelijk uit, hoe denken en wat zeggen de Belgen over België, hoe wordt België in andere Europese landen gezien? In het kort samengevat:
– België als staat zijnde bestaat niet, maar Brussel is wel de hoofdstad van Europa.
– De Vlamingen hebben de zee in handen en de Walen de bergen (Ardennen).
– Volgens de Belgen zelf kunnen ze ondergebracht worden in drie groepen:
1. Franstaligen en Nederlandstaligen.
2. Rechts en links.
3. Rooms-katholieken en atheïsten.
– Als België uit elkaar valt in twee landen (Wallonië en Vlaanderen) dan hebben we weer een crisis en geruzie over welke stad de hoofdstad zou moeten zijn.
– De Vlamingen weten niets over Walen.
– De Vlamingen zijn er heilig van overtuigd (dit is niet helemaal ongegrond) dat ze hard moeten werken om de luie Walen te onderhouden.
Dit is België...
In de theorie is België drietalig (hoewel er heel weinig Duitsers wonen wordt Duits ook erkend als een officiële taal), maar de meeste toeristen leven in de veronderstelling dat ze twee verschillende landen bezoeken. In Wallonië spreekt men Frans, alle borden, wegwijzers en straatnamen zijn in die taal opgesteld. In Vlaanderen is Nederlands de voertaal. In feite is alleen Brussel tweetalig, maar ook hier lopen beide talen “elkaar in de weg”.
Ondanks het feit dat de Vlamingen Nederlands spreken (met een ander accent natuurlijk) worden de Nederlanders toch elke keer verrast door het aparte karakter van de Belgen. De Nederlanders ervaren de Belgen vaak als te Bourgondisch. Zaken doen in België vereist van de Nederlander ook meer geduld en minder Hollandse “zakelijkheid”.
Die cultuurverschillen hebben er ook voor gezorgd dat Nederlanders moppen maken over de Belgen en andersom.
Moppen over buurlanden en hun inwoners zijn in feite niets nieuws, dit kent elk land wel. Elk volk maakt graag grappen en moppen over de buren, dit vooral om de “tegenstander” in een kwaad daglicht te zetten en tegelijkertijd zichzelf als zijnde beter, slimmer, moderner of opener te profileren.
Zo zijn ook de Belgen vaak het doelwit van Nederlandse moppen. Meestal worden ze daarin als achterlijk en dom afgeschilderd.
De Belgen blijven hen dan ook niet schuldig en zien Nederlanders als een heel gierig volk.
Enkele voorbeelden hieronder:
Drie mannen, een Belg, een Hollander en een Afrikaan, zitten gespannen te wachten in de kraamkliniek.
Plots komt de dokter binnen: ‚Proficiat, alle drie een jongen!
Er is echter een probleem, door de drukte hebben we de baby’s verward, en ik denk dat jullie het beste kunnen zeggen wie je kleine is.’
Bij de drie baby’s neemt de Nederlander onmiddellijk het kleine Afrikaantje.
Zegt de dokter: ‚Maar meneer dat kan toch niet die van jou zijn?’
En de Nederlander: ‚Ik weet het, maar het is de enige manier om zeker te zijn dat ik niet met een Belg naar huis ga’.
De Nederlanders genieten ervan om moppen te vertellen waarin duidelijk onderstreept wordt hoe achterlijk de Belgen zijn:
Waarom opent een Belg een pak melk in de winkel?
Want op het pak staat: hier openen!
De Belgen daarentegen vinden het prachtig om de het stereotype naar voren te brengen waarin de Nederlandse zuinigheid zichtbaar wordt:
Toen de Hollander de lotto gewonnen had, zei zijn vrouw dat ze de wereld wilde zien. Hij kocht een atlas voor haar...
Waarom loopt een Nederlander altijd met zwemvliezen in het park rond?
Dan is hij eerder bij het brood dan de eendjes.
En zo kunnen we eindeloos verdergaan... maar als je België van dichtbij wilt ontdekken dan kun je het beste zelf een bezoek brengen aan dit niet zo groot maar bijzonder land!
Brugge
Een van de mooiste en grootste steden van de Belgische provincie West-Vlaanderen is Brugge. Deze middeleeuwse stad ligt in het noordwesten van het land. Via allerlei waterwegen is Brugge verbonden met o.a. Oostende, Zeebrugge en Gent. Vanwege de vele kanalen wordt de stad ook vaak als het Venetië van Vlaanderen omschreven.
De eerste berichten van leven op het huidig Brugse grondgebied stammen uit de tijd van Julius Cesar en hebben te maken met Romeinse nederzettingen in Europa. De naam van Brugge werd voor de eerste keer vermeld tussen 850 en 875. Maar de stadsrechten werden pas in 1128 verworven. In de 13e eeuw groeide de stad dankzij de belangrijke haven uit tot een internationaal handelscentrum en kon sindsdien gerust beschouwd worden als de economische hoofdstad van Noordwest-Europa.
Door zijn belang als handelscentrum zag in Brugge het eerste beursgebouw ter wereld het levenslicht!
De 14e eeuw mag de Gouden Eeuw van Brugge genoemd worden. In die tijd telde de stad maar liefst 46.000 inwoners. De binnenstad kreeg een tweede stadswal waarvan tot op vandaag enkele poorten de tand des tijds hebben doorstaan. Het Bourgondische vorstenhuis had van Brugge haar residentiestad gemaakt en trok heel wat uitmuntende kunstenaars aan, waaronder schilders en
architecten. Dit resulteerde in een enorme verrijking van de stad op bouwkundig, artistiek en cultureel vlak. Het monumentale stadhuis is hier een mooi voorbeeld van, maar ook heel wat indrukwekkende kerken en huizen stammen uit die periode.
De dood van Maria van Bourgondië in 1482 zorgde echter voor een keerpunt en al gauw trok het vorstenhuis zich uit de stad terug. Het einde van Brugge als internationale handelsmetropool was in zicht. Antwerpen nam toen deze rol over en Brugge raakte volledig in verval. Tot het einde van de 19e eeuw behoorde Brugge tot de armste steden in de Nederlanden. Ook de industriële revolutie bracht voor Brugge weinig verandering.
Pas toen men in 1896 de bouw van de zeehaven in Zeebrugge begon kwam er een heropleiving op economisch vlak. De tentoonstelling van de Vlaamse Primitieven in 1902 was het startschot voor de sterke culturele en toeristische ontwikkeling die de stad sindsdien kenmerkt.
Tijdens de twee wereldoorlogen bleef Brugge zo goed als volledig gespaard van vernielingen. In 2000 kwam de binnenstad op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO te staan. Tijdens het jaar 2002 werd Brugge tot culturele hoofdstad van Europa uitgeroepen.
Brugge staat ook bekend als de thuishaven van de Vlaamse schilderskunst. In 1430 vestigde, trouwde en woonde hier een van de bekendste Vlaamse schilders – Jan van Eyck. Andere beroemde schilders wiens werken in Brugge het daglicht zagen zijn o.a.
Petrus Cristus, Hugo van der Goes, Hans Memling en Gerard David.
Tegenwoordig kunnen we in Brugge nog steeds veel gebouwen uit de middeleeuwen bewonderen, dit geeft de stad een bijzondere aantrekkingskracht. Maar Brugge staat vooral bekend om haar zoetigheden.
Vele duizenden toeristen trekken elk jaar naar het beroemde Chocolade Museum de “ Choco Story” welke zich in een oude wijngisterij bevindt. Hier kan men kennis maken met de geschiedenis van de productie van chocolade die sinds 1480 wordt verwaardigd.
Hier vindt ook het chocoladefestivaal plaats waar wel 50 chocolademakers hun producten presenteren. Het bijzondere aan dit chocoladefestival is het feit dat men ter plekke het hele proces kan aanschouwen en allerlei producten gelijk ook kan proeven.
Een ander typisch Brugs product is bier. Verschillende merken en soorten bier worden bij de vele bierbrouwerijen op de eeuwenoude, natuurlijke (zonder chemische middellen) methode gebrouwen.
De derde wat minder bekende specialiteit van Brugge is de makelij van kant. Vaak wordt kant rechtstreeks op straat vervaardigd door wat oudere dames die het publiek laten zien hoe dit artistiek weefsel tot stand komt. De diverse kantsoorten kunnen we ook in het Brugs Kantmuseum bewonderen.
Enkele andere bijzondere bezienswaardigheden in de stad zijn o.a. het Frietmuseum en het Diamantmuseum (hier kunnen we ook zelf toekijken hoe diamanten worden geslepen). Maar de mooiste plek is het historische centrum van Brugge! Hier vinden we het culturele erfgoed van de stad, met oude stenen bouwwerken, vele kanalen en bruggen. De vele straatjes zien er net uit en worden goed geconserveerd en onderhouden. Het meest indrukwekkende gebouw is de Heilige-Bloedbasiliek, waar de relikwie wordt bewaard met het Heilig Bloed (van Jezus Christus).
We kunnen hier nog tientallen andere attracties en bijzonderheden benoemen, maar de ontdekking daarvan laten we over aan jullie.
Een ding is echter zeker: Brugge is een echte toeristenstad. In de zomerperiode wordt de stad door duizenden bezoekers uit de hele wereld bezocht. In die periode maken de inwoners van de stad maar 10% uit van alle mensen die de straten van Brugge vullen. Op zondag wordt er echter geen handel gedreven (met inbegrip van restaurants) en er zijn sowieso niet veel winkels. De weinige winkels die we er tegenkomen zijn behoorlijk prijzig en sluitingstijden zijn erg vroeg. Hou daar dus rekening mee als je van plan bent om er spontaan in het weekend een bezoek te brengen. Wees in ieder geval hartelijk welkom in deze eeuwenoude charmante stad!
